Αντιφασιστική συνέλευση Ηρακλείου
Μαθητική αντίφα Ηρακλείου

#1 – καλοκαίρι 2019

Περιεχόμενα:

• Κράτος, φασίστες κ’ αφεντικά, οι μαθητές θα στέκονται πάντα αντιφά
• Ιστορικά φαινόμενα, η κουλτούρα του Hip Hop και το Ραπ
• Από τα 50 άτομα στο Ρόδον, στα 10.000 στο θέατρο Πέτρας
• Powermoves, Windmills και Flares
• Graffiti
• Το πανκ και οι ρίζες του
• Το Μέταλ ουδέτερο απέναντι στον εθνικισμό; Δεν σφάξανε
• Έλληνας γίνεσαι, δεν γεννιέσαι
• Η εύκολη μόδα του εθνικισμού ή ποια είναι τα πραγματικά αλάνια

Διάβασε και κατέβασε τη μπροσούρα από δώ

Στα τέλη του 2018 έγινε μια προσπάθεια από εθνικιστικούς/ φασιστικούς κύκλους να οργανώσουν καταλήψεις για το “Μακεδονικό” και για άλλα “εθνικά θέματα”. Σε ορισμένες περιοχές η απόπειρα αυτή απέτυχε παταγωδώς, σε κάποιες άλλες όμως, μεταξύ των οποίων και το Ηράκλειο, κατάφερε να πετύχει κάποια πράγματα. Έτσι, είδαμε να δημιουργούνται σε μερικά σχολεία της πόλης παρέες με έντονο εθνικιστικό χαρακτήρα.

Δεν υπήρξαν όμως μόνο αυτοί. Απέναντί τους συσπειρώθηκε ένα σημαντικό κομμάτι μαθητών και μαθητριών, οι οποίοι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και αποτέλεσαν αντιφασιστικό ανάχωμα.

Αντίστοιχα και στην υπόλοιπη κοινωνία, την περίοδο των “συλαλλητηρίων για τη Μακεδονία” κι ενώ ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας παραληρούσε για την παραχάραξη της ιστορίας, κάποιοι άλλοι, και πάλι όχι ασήμαντοι αριθμητικά, μπλόκαραν την επιχειρούμενη εθνικιστική επέλαση.

Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας στα μονοπάτια της αντιφασιστικής οργάνωσης, διοργανώνουμε στις 6 Ιουλίου ’19, ANTIFA HIP-HOP FESTIVAL στο Ηράκλειο Κρήτης. Αναγνωρίζουμε το hiphop και την κουλτούρα του ως αυτό που είναι: μια μουσική που γέννησαν τα πιο φτωχά τμήματα των μαύρων της Αμερικής. Μια μουσική που αν δεν θέλει να προδώσει τις ρίζες της, δεν μπορεί παρά να είναι αντιφασιστική.

Η μέρα θα ξεκινήσει κατά τις 18.00 με Graffiti, Freestyle και μουσικές, θα συνεχιστεί με το rap live και θα ολοκληρωθεί με ένα μικρό after party. Καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ, στο χώρο θα υπάρχει πλούσιο αντιφασιστικό υλικό (κείμενα, αφίσες κ.λπ.), βιβλία, φαγητό και ποτό.

Σας περιμένουμε όλους και όλες εκεί!

Αντιφασιστική συνέλευση Ηρακλείου – Μαθητική Αντίφα Ηρακλείου

1. Ο φασισμός και τα αφεντικά του

2. Ο φασισμός στον κόσμο και την Ελλάδα στις μέρες μας

3. Η μάχη που δεν ακούγεται στις ειδήσεις

διάβασε και κατέβασε το μπροσουράκι από δω

Το απόγευμα του Σαββάτου (15/6) περίπου 40 σύντροφοι και συντρόφισσες κάναμε αντιφασιστική παρέμβαση στη γειτονιά της Θερίσσου. Μοιράσαμε το παρακάτω κείμενο και κολλήσαμε τις αφίσες της συνέλευσης.

Στόχος του φασισμού ήτανε πάντα οι γειτονιές

Οι συνοικίες που μάζευαν τον απλόκόσμο της εργασίας, τη νεολαία, τους καλλιτέχνες, τους οπαδούς. Τα καφενεία και τα σοκάκια στα οποία όλος αυτός ο κόσμος συναναστρέφεται αβίαστα, επικοινωνεί και βιώνει μαζί τον μόχθο για τη ζωή. Ο φασισμός είναι όμως πολέμιος της ζωής. Κι έτσι οι λαϊκές συνοικίες ήταν πάντα τροχοπέδη και τάφος του.

Στόχος του φασισμού ήτανε πάντα οι αγωνιστές

Οι γνωστοί και άγνωστοι άντρες καιγυναίκες που θέσανε τη ζωή τουςανάχωμα στην βαρβαρότητα τουφασισμού. Αυτοί που μείνανε στηνιστορία αλλά και αυτοί των οποίωντο όνομα δεν ακούστηκε ποτέ. Οιάνθρωποι που θέλουμε να βλέπουμεδίπλα μας, οι άνθρωποι που θέλουμενα είμαστε.

Ο φασισμός και τα αφεντικά του

Ο φασισμός είναι το μακρύ χέρι του κράτουςκαι των αφεντικών, όσο κι αν θέλει ναφοράει το αντισυστημικό προσωπείο του.

Είναι το πιο υπάκουο και πιστόσκυλί τους που το κρατάν δεμένο μέχρι νατο χρειαστούν κι είτε να του μεγαλώσουν τηναλυσίδα είτε και να το αφήσουν ελεύθερο να διαιρέσει και να χτυπήσει εκείνους πουφοβούνται πιο πολύ. Τους εκμεταλλευόμενους και τουςκαταπιεσμένους.

Αυτό άλλωστε μας το διδάσκει η ίδια ηιστορία. Ο Χίτλερ για ν’ ανέβει στην εξουσίαχρηματοδοτήθηκε από Γερμανούς καιΑμερικάνους τραπεζίτες και βιομήχανους.Μουσολίνι και Φράνκο είχαν άριστες σχέσειςμε τους αριστοκράτες των δικών τουςχωρών. Αλλά και στα δικά μας,από τη στενή φιλία Παπαδόπουλου και Ωνάσηεπί χούντας, μέχρι τις άριστες σχέσεις τωνΧρυσαυγιτών με επιχειρηματίες όπως οΜαρινάκης αποδεικνύεται πως οι φασίστεςστέκονται σούζα σ’ όσους ξεζουμίζουν τηνεργατική τάξη και τον κοινωνικό πλούτο.

Ο φασισμός στον κόσμο και την Ελλάδα στις μέρες μας

Αν ένα πράγμα είναι βέβαιο για την πολιτική πραγματικότητα στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώναείναι η παγκόσμια άνοδος της ακροδεξιάς καιτου φασισμού. Από τον Τράμπ (ΗΠΑ) και τονΜπολσονάρο (Βραζιλία) μέχρι τη Λεπέν(Γαλλία) και τον Σαλβίνι (Ιταλία), φασίστες ηγέτες παίρνουν ή προετοιμάζονται να πάρουν την εξουσία σε αρκετές μεγαλύτερες και μικρότερες χώρες του «δυτικού κόσμου».

Οι μετανάστες, οι γκέι, οι ανάπηροι, οιαναρχικοί και οι κομμουνιστές είναι οιάλλοι, οι διαφορετικοί. Η απειλή που χρειάζεται κάθε φασίστας για να δομήσειπάνω της την αθλιότητα των επιχειρημάτωντου.

Στην Ελλάδα το έργο είναι επίσης ξαναπαιγμένο. Είτε με τους ναζί της χρυσής αυγής, είτε με τον τηλεψεκασμένο Βελόπουλο, είτε με τη Νέα Δημοκρατία των Γεωργιάδη, Βορίδη, Σαμαρά κτλ. Το βέβαιο είναι ότι ο εθνικισμός κι ο φασισμός ψάχνουντρόπο έκφρασης.

Κι απ’ την άλλη κάθε λογής αριστεροίψηφοθήρες. Με τη συναίνεση και τη τυφλή προσήλωση τους στο δρόμο της μεταρρύθμισης και του καλλωπισμού του άθλιου συστήματος που ζούμε. Εσκεμμένα ή μη, στρώνουν το δρόμο στο φασισμού αφούούτε να εμπνεύσουν μπορούν ούτε να διαβάσουν τα δεδομένα της εποχής.

Η μάχη που δεν ακούγεται στις ειδήσεις

Εμείς δεν είμαστε εδώ για να καυχιόμαστε για τα κατορθώματα και τις θυσίες των πολιτικών μας προγόνων ούτε νακαλμάρουν την ανάγκη μας για αλλαγή. Εμείς θέλουμε να κοιτάμε το σήμερα.

Κι αν σήμερα δεν ακούμε τις σειρήνες του πολέμου, δεν σημαίνει ότι έχουμε ειρήνη.

Η καθημερινή βία στη δουλειά δεν μας θυμίζει ειρήνη. Δεκάωρα και δωδεκάωραπάνω στα ντελιβεράδικα, μπροστά απ’ τα τηγάνια, μέσα στα ξενοδοχεία και τις καφετέριες. Ούτε οι τραμπουκισμοί για ψύλλου πήδημα, στα στενά από ασφαλίτες και μπάτσους της Δίας. Γιατί ειρήνη δεν είναιοι μισαλλόδοξες εθνικιστικές φωνές που κραυγάζουν για την Μακεδονία,ανακυκλώνοντας φαρμακερές ιδέες από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, καλώντας μας να χύσουμε ξανά το αίμα μας για τα συμφέροντα των αφεντικών. Ειρήνη δεν είναι τα κάλπικα λόγια δεξιών και αριστερών πολιτικών που απ’ τη μία μας τάζουν καλύτερες μέρες κι απ’ την άλλη εργάζονται για το περεταίρω εξευτελισμό της ζωής μας.

Όλα αυτά εμείς τα λέμε επίθεση. Επίθεση απέναντι σε όλους και όλες εμάς που είμαστεστη βάση της κοινωνικής πυραμίδας.

Γι’ αυτό πρέπει να οργανώσουμε και να ενδυναμώσουμε την δικιά μας άμυνα. Να ψάξουμε τους ανθρώπους μας, να συζητήσουμε τα προβλήματά μας, να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο, να δομήσουμε κοινότητες αγώνα.

Και ξέρουμε καλά πως αυτή η μάχη δεν θα ξεκινήσει τώρα. Βαστάει χρόνια και θα συνεχίσει να δίνεται. Όχι όμως στις κάλπες,στη βουλή και στα δικαστήρια. Η πραγματική μάχη δίνεται εκεί που χτυπάει ο παλμός της κοινωνίας. Στους χώρους που δουλεύουμε,στις πλατείες και τα στέκια που περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Στα σχολεία και τις σχολές μας.

Αυτό που θέλουμε είναι αυτή η μάχη να οργανωθεί και να αναβαθμιστεί. Να μην αφήσουμε στ’αφεντικά να υποβαθμίσουν κιάλλο στην εργασία μας, να μην επιτρέψουμε κι άλλους νεκρούς ανθρώπους της τάξης μας, να βάλουμε φρένο στην απελπισία και τη κατάθλιψη που μας στοιχειώνει, να μη δώσουμε ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες και τους ρατσιστές.

Κι έπειτα να αρχίσουμε τα βήματα προς τα μπρος. Να βάλουμε το σπόρο για να βρουν οι επόμενες γενιές. Να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ελεύθερη και δίκαιη με όπλο την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση.

Οργανώσου στην Αντιφασιστική Συνέλευση Ηρακλείου

Γερμανία – 30΄

Τα παραστρατιωτικά ναζιστικά στρατεύματα SA προσπαθούσαν για χρόνια να αποκτήσουν τον έλεγχο των δρόμων στο Βερολίνο και τις άλλες πόλεις, κάτι που κατάφεραν μόνο μετά από μια δεκαετία αντίστασης από τις αντιφασιστικές οργανώσεις κομμουνιστών και αναρχικών.

Ιταλία – 1922

Οι Φασίστες του Μουσολίνι βρήκαν ως τελευταίο εμπόδιο την εργατική πόλη της Parma στην προσπάθεια τους να κυριαρχήσουν στην Ιταλία. Οι κομμουνιστές, αναρχικοί αλλά και απλοί κάτοικοι αντιστάθηκαν στους μελανοχίτωνες του Μουσολίνι για 5μέρες προτού αυτοί υποχωρήσουν.

Αγγλία – 1936

Η Ένωση Φασιστών βρήκε μπροστά της δεκάδες χιλιάδες αντιφασίστες όταν προσπάθησε να κάνει συγκέντρωση στην φτωχή γειτονία του East End του Λονδίνου, σε μια μάχη έμεινε στην ιστορία ως η μάχη της Cable Street.

Ελλάδα – 1936

Οι δικοί μας εγχώριοι φασίστες μιμούμενοι το πρότυπο του Μουσολίνι προσπάθησαν μια«Κάθοδο στηνΑθήνα» αφού πρώτα έκαψαν και λεηλάτησαν την εβραϊκή συνοικία Κάμπελ στην Θεσσαλονίκη. Η αντίσταση όμως που συνάντησαν από εκατοντάδες εργάτες στις συνοικίες της Αθήνας τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν το σχέδιό τους.

Αντιφασιστική συνέλευση Ηρακλείου

Κάθε 1η και 3η Δευτέρα του μήνα στηκατάληψη Ευαγγελισμού στις 20:00

antifaheraklion.espivblogs.net

antifaheraklion@espiv.net

κείμενο σε μορφή pdf

Ανακοίνωση για την αντιφασιστική συγκέντρωση και τη ματαίωση του εθνικιστικού καλέσματος στη πλ. Ελευθερίας τη Κυριακή 24/3

Τα τελευταία χρόνια, με την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής και την προσωρινή επιλογή της να περιορίσει την δημόσια παρουσία της, βλέπουμε να δημιουργούνται καινούργιοι, «αυτόνομοι» φασιστικοί πυρήνες. Κυρίως στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη διάφορες ομάδες εθνικιστών, φασιστών και νεοναζί προσπαθούν να κερδίσουν δημόσιο χώρο με βασική αφορμή το Μακεδονικό.

Αν και οι περισσότερες απόπειρές τους αποδεικνύονται ανεπιτυχείς, έχουν καταφέρει να συσπειρώσουν μερικά άτομα και έτσι να πρωταγωνιστήσουν είτε σε τραμπουκισμούς και μαχαιρώματα μεταναστών είτε σε επιθέσεις ενάντια σε χώρους του κινήματος, όπως ο εμπρησμός της κατάληψης «Libertatia» στην Θεσσαλονίκη και ο παρ’ ολίγον εμπρησμός του χώρου φιλοξενίας μεταναστών «Νοταρά» στην Αθήνα, την ώρα που μέσα κοιμόνταν εκατό άτομα.

Παρόμοιες προσπάθειες δημιουργίας τέτοιων φασιστικών πυρήνων παρατηρούμε και στο Ηράκλειο. Με αφορμή και πάλι το Μακεδονικό, κάποια -ανύπαρκτη στην πραγματική ζωή- «αυτόνομη εθνικιστική νεολαία» καλούσε σε συγκέντρωση και συλλαλητήριο την Κυριακή 24/3 στην πλατεία Ελευθερίας.

Από τη μεριά μας δεν θα μπορούσαμε να επιτρέψουμε στους εχθρούς της ελευθερίας, στα τσιράκια των αφεντικών, σε εκείνους που δεν νοιώθουν παρά μόνο μίσος για κάθε τι διαφορετικό απ’ όσα επιβάλει η κυρίαρχη κανονικότητα, να βρίσκονται στο κέντρο της πόλης μας και να εδραιώνουν τις εγκληματικές τους απόψεις και πράξεις.

Έτσι, πάνω από 70 σύντροφοι και συντρόφισσες, που με την ώρα φτάσαμε τους 100, καταλάβαμε την πλ. Ελευθερίας λίγο μετά τις 10 το πρωί, αρκετές ώρες πριν την ώρα του δικού τους καλέσματος, και παραμείναμε μέχρι τις 3 ώστε να εξασφαλίσουμε ότι τα φασιστοειδή δεν θα τολμήσουν να συγκεντρωθούν στην πλατεία. Έτσι κι έγινε. Οι διοργανωτές της εκδήλωσης που επί μέρες δήλωναν αποφασισμένοι να πέσουν «υπέρ πίστεως και πατρίδος», δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Ούτε στις 11 που υποτίθεται ότι θα περιφρουρούσαν την παρουσία τους στην πλατεία, ούτε στις 2 που καλούσαν τον όποιο κόσμο τους. Η μίζερη παρουσία τους περιορίστηκε σε 1-2 παρεάκια των πέντε με δέκα ατόμων που βολόδερναν στο κέντρο της πόλης κρύβοντας τα θλιβερά τους σημαιάκια. Το Ηράκλειο παρέμεινε για μια ακόμη μέρα πόλη καθαρή από φασίστες.

Ξέρουμε καλά πως η κοινοβουλευτική δημοκρατία και η αστική δικαιοσύνη δεν θα αντιμετωπίσουν τον φασισμό. Είναι γεννήματα της ίδιας μήτρας, του κράτους και του καπιταλισμού. Η αντιφασιστική μνήμη και η ταξική μας θέση δεν μας επιτρέπουν να κάνουμε αλλιώς. Εμείς θα σταθούμε ανάχωμα στην επέλαση του φασισμού, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες της εργατικής τάξης.

ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΓΕΝΝΑΝ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ

ΤΑΞΙΚΟΣ ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ

υ.γ. Καλό είναι όσοι κάνουν όνειρα για αυτόνομους -και μη- φασιστικούς πυρήνες στο Ηράκλειο, να αναθεωρήσουν. ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Αντιφασίστες/τριες – Αναρχικοί/ες

Ηράκλειο Κρήτης

Συνεχίζονται οι κυριακάτικες προβολές της Αντιφασιστικής Συνέλευσης Ηρακλείου στην κατάληψη Ευαγγελισμού.

Κυριακή 10 Φλεβάρη στις 20.00: The Antifasacists (2017).
Κυριακή 17 Φλεβάρη στις 20.00: Romper Stomper (1992).

*Ο Χώρος Βιβλίου θα είναι ανοικτός από τις 19.30!

Το κείμενο αυτό δεν φιλοδοξεί, λόγω της περιορισμένης του έκτασης, να περιέχει μια ολοκληρωμένη ανάλυση σε σχέση με το πολύπλοκο αυτό ζήτημα.

Προσπαθούμε με συντομία να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στη γέννηση και εξέλιξη του, να δείξουμε το ρόλο του εθνικισμού, των διεθνών και εγχώριων συμφερόντων, και τέλος να πούμε τη θέση μας για τα Βαλκάνια που θέλουμε κι αγωνιζόμαστε.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή.

Η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας – έτσι όπως αυτή ορίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα με βάση την επικράτεια του βασιλείου της αρχαίας Μακεδονίας – μοιράζεται σήμερα στην Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία και τη Βουλγαρία, με πολύ μικρά της τμήματα να υπάρχουν επίσης στη Σερβία και την Αλβανία. Βέβαια η κατανομή των εδαφών μ’ αυτόν το τρόπο ήρθε σαν αποτέλεσμα δύο και πλέον αιώνων εθνικισμού, πολέμων, διωγμών και αφομοίωσης πληθυσμών.

Στις αρχές του 19ου αιώνα βρήκαν ρίζα και στα Βαλκάνια οι ιδέες του Διαφωτισμού για ελευθερία και ισότητα μακριά από τα δεσμά του φεουδαρχισμού και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μαζί τους όμως ήρθαν και οι ψεύτικες υποσχέσεις των αστών της εποχής πως όλα αυτά θα γίνουν πράξη μέσα στα πλαίσια των εθνικών κρατών. Έτσι γεννήθηκαν οι εθνικές ιδέες, σε μεγάλο βαθμό τεχνητά, μέσα από μια άγαρμπη απόπειρα σύνδεσης της τότε εποχής με τους μύθους της αρχαιότητας. Τελικά, η πανσπερμία κοινοτήτων και λαών των Βαλκανίων έπρεπε να χωρέσει μέσα σε ένα, δύο ή τρία έθνη – κράτη.

Ο επονομαζόμενός «Μακεδονικός αγώνας» και οι βαλκανικοί πόλεμοι στις αρχές του 20ου αιώνα, δεν είναι τίποτα άλλο απ’ τη σύγκρουση των τριών μεγάλων εθνικισμών της περιοχής (Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία) με λεία τα εδάφη της Μακεδονίας, ενός από τα τελευταία κομμάτια της καταρρέουσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην Ευρώπη. Τα τρία κράτη δε μετρούσαν τότε ούτε ένα αιώνα ζωής παρόλα αυτά ήταν έτοιμα να οδηγήσουν τους λαούς στο σφαγείο για χάρη των «Μεγάλων Ιδεών» τους.

Σ’ όσα εδάφη κατακτά το Ελληνικό κράτος ξεκινά ο εξελληνισμός των μη-ελληνόφωνων πληθυσμών με βάναυσο μάλιστα τρόπο. Απαγόρευση της γλώσσας και των εθίμων τους, πάταξη οποιουδήποτε στοιχείου μη- ελληνικότητάς τους και διωγμός για όσους δε συμμορφώνονταν. Αντίστοιχη ήταν η μοίρα και για τους πληθυσμούς που κατέκτησε η Σερβία και η Βουλγαρία. Με το στανιό Έλληνας, Σέρβος ή Βούλγαρος ανάλογα τι σου ‘λαχε.

Έπειτα έρχεται ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος και μαζί του η αντίσταση και ο αγώνας για ένα δικαιότερο κόσμο. Οι σλαβομακεδόνες της Ελληνικής Μακεδονίας, η μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα της περιοχής εντάσσεται μαζικά στο ΕΑΜ και στον ΕΛΑΣ και έπειτα στο ΔΣΕ. Προσφυγιά και άγρια καταστολή ήταν το τίμημα που πλήρωσαν για τις επιλογές τους αυτές, μετά την ήττα του εμφυλίου.

Την ίδια περίοδο γεννιέται η Γιουγκοσλαβία του Τίτο και η βόρεια επικράτεια της Μακεδονίας θα αποτελέσει μία από τις έξι περιφέρειες του κράτους. Η διάλυση του όμως, αρκετά χρόνια μετά, στις αρχές του 1990 θα οδηγήσει τη μέχρι τότε περιφέρεια να μετατραπεί σε κράτος. Κι όπως κάθε κράτος ήθελε να ‘χει και όνομα. Λογάριαζε όμως χωρίς το ξενοδόχο: τον ελληνικό εθνικισμό.

Η ιστορία των τριών τελευταίων δεκαετιών μπορεί να συνοψιστεί μέσα σε μια μεγάλη αντίφαση: Απ’ τη μία η realpolitik και οι επιταγές της Δύσης απαιτούσαν απ’ το ελληνικό κράτος να συμβιβαστεί και να επιτρέψει στο γειτονικό να ονομάζεται όπως θέλει, απ’ την άλλη ο ελληνικός εθνικισμός, σάρκα απ’ τη σάρκα του κράτους κι αυτός, ζητούσε «σύνορα με τη Σερβία» διατρανώνοντας: «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική».

Η ελληνική αστική τάξη βέβαια τα κουμάντα της τα έκανε. Απ’ τη δεκαετία του 90’ οι Έλληνες βιομήχανοι και επιχειρηματίες μπήκαν για τα καλά στο γειτονικό κράτος για μπίζνες με φτηνά εργατικά χέρια και φορολογικό παράδεισο.

Όλοι όμως κερδισμένοι βγήκαν. Γιατί μπορεί εν τέλη το όνομα να «δόθηκε», τριάντα χρόνια όμως τώρα ο εθνικισμός κάνει κι αυτός τη δουλειά του. Βρήκε άλλη μια αφορμή να οργανωθεί, να βγει στο δρόμο, και να γίνει επικίνδυνος για τις κοινωνίες. Και πάνω απ’ όλα μπόρεσε να ρυθμίσει ποιανού το κράτος και η αστική τάξη έχουν το πάνω χέρι στη περιοχή.

Κομμάτι αυτής της δουλειάς είναι και τα πρόσφατα εθνικιστικά συλλαλητήρια. Ναζιστές, χουντικοί, βασιλικοί, και κάθε λογής φασιστοειδές. Ο βούρκος τη ελληνικής κοινωνίας μαζεμένος. Αυτοί που τρέφονται απ’ το μίσος και καλλιεργούν τη διχόνοια μεταξύ των λαών που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Παρέα κι ένα κομμάτι της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Ζωή Κωνσταντοπούλου, ΚΟΕ και ΛΑΕ είτε στήριξαν είτε συμμετείχαν με στόχο να κλέψουν κανένα κομμάτι απ’ τη πίτα του εθνικισμού.

Ούτε σε μας βέβαια αρέσει η «Συμφωνία των Πρεσπών». Επειδή δεν σκοπεύει στην φιλία και την αρμονική συνύπαρξη των λαών μας. Αντιθέτως, ενισχύει την –ήδη ισχυρή– φιλία των αστικών τάξεων και των κρατών και ταυτόχρονα ανοίγει το δρόμο για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει ΝΑΤΟ. Μιλάμε για μια συμμαχία που δημιουργεί συνεχώς πολέμους (Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Ουκρανία τα πιο πρόσφατα), διεκδικώντας τη στρατιωτική, οικονομική και πολιτισμική της επέκταση σε όλο και περισσότερες περιοχές του πλανήτη. Σε αυτά τα πλαίσια, η ενίσχυση της παρουσίας του στα Βαλκάνια και στη ΒΑ Μεσόγειο είναι κρίσιμης σημασίας για τους σχεδιασμούς του. Γι’ αυτούς τους λόγους κατασκευάζει συνεχώς νέες στρατιωτικές βάσεις τόσο στην Ελλάδα (μεταφορά πυρηνικών στον Άραξο, στρατιωτική βάση ελικοπτέρων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης) όσο και στη Βόρεια Μακεδονία.

Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε, ότι οι ΗΠΑ ήδη διαθέτουν στα εδάφη της Βόρειας Μακεδονίας στρατιωτικές υποδομές που μπορούν να φιλοξενήσουν 40.000 στρατιώτες, οι οποίες θα ενεργοποιηθούν με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ. Έτσι θα δοθεί «ζωή» στην μεγαλύτερη ΝΑΤΟική βάση στην Ευρώπη. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη σ’ αυτή τη συμμαχία πολέμου και πιστεύουμε ότι η συμμετοχή οποιασδήποτε χώρας την εμπλέκει, πρώτ’ απ’ όλα, σε κινδύνους.

Όσο για τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή αποτελεί τον πιο πρόθυμο και πιστό συνεργάτη των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, υπογράφοντας τη Συμφωνία των Πρεσπών και ολοκληρώνοντας το έργο που δεν κατάφεραν οι προηγούμενοι. Παράλληλα, διευκολύνει ακόμη περισσότερο την διείσδυση του ελληνικού κεφαλαίου στα εδάφη της Βόρειας Μακεδονίας.

Απ’ τη άλλη, για τους φασίστες έχουμε αποφασίσει ότι η στάση μας απέναντι τους ήταν, είναι και θα είναι εχθρική. Θα στεκόμαστε πάντα ανάχωμα στα σχέδιά τους, θα είμαστε εκεί να εμποδίζουμε κάθε τους προσπάθεια είτε να μολύνουν συνειδήσεις με το μισανθρωπικό τους λόγο, είτε να κερδίσουν έδαφος και παρουσία στον δημόσιο χώρο. Τη θέση τους τη γνωρίζουν καλά και θα κάνουμε ότι χρειαστεί για να παραμείνουν εκεί: βαθιά μέσα στις τρύπες τους.

Εμείς απ’ τη μεριά μας, επιθυμούμε το αυτονόητο, την αρμονική συνύπαρξη όλων των λαών. Επιθυμούμε το σεβασμό στα ήθη και τις παραδόσεις κάθε κοινότητας, τη φιλία και τη συνεργασία. Αγωνιζόμαστε για την επαναστατική συμπόρευση της εργατικής τάξης τόσο της Ελλάδας όσο και της Βόρειας Μακεδονίας, με σκοπό την ανατροπή του καπιταλισμού και την κοινωνική απελευθέρωση. Αν και δύσκολος, είναι ο μόνος δρόμος που εξασφαλίζει την ειρήνη στην περιοχή, ο μόνος δρόμος που θα χτίσει κοινωνίες ισότητας και αλληλεγγύης.

Και γνωρίζουμε καλά, ότι αν παρατήσουμε τον αγώνα αυτό, το μέλλον που μας περιμένει είναι αυτό της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και του πολέμου.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΟΥΣ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Αντιφασιστική Συνέλευση Ηρακλείου

antifaheraklion@espiv.net

Κυριακή 27/1 στις 20.00:
προβολή ταινίας (La Haine) από την Αντιφασιστική Συνέλευση Ηρακλείου.

*θα ακολουθήσει συζήτηση
**θα λειτουργεί ο Χώρος Βιβλίου της κατάληψης

jusqu’ici tout va bien